- غلات، هر گونه علفی که دانه های نشاسته ای مناسب برای غذا تولید می کند. بیشتر غلات خواص غذایی مشابهی دارند. آنها سرشار از کربوهیدرات هستند، اما پروتئین نسبتاً کمی دارند و به طور طبیعی کمبود کلسیم و ویتامین A دارند. نان سنتی خانگی، به ویژه آنهایی که با آردهای تصفیه شده تهیه می شوند، معمولاً به منظور جبران هرگونه کمبود تغذیه ای در غلات مورد استفاده، غنی می شوند. غلاتی که بیشتر کشت می شود گندم، برنج، چاودار، جو، جو، ذرت (ذرت) و سورگوم است.
به عنوان غذای انسان، غلات معمولاً به شکل دانه خام یا نان سنتی خانگی(برخی منجمد یا کنسرو شده) یا به عنوان مواد تشکیل دهنده محصولات غذایی مختلف به بازار عرضه می شوند. به عنوان خوراک دام، آنها عمدتاً توسط دام و طیور مصرف می شوند که در نهایت به عنوان گوشت، لبنیات و محصولات طیور برای مصرف انسان تبدیل می شوند. بسیاری از غلات به صورت صنعتی در تولید طیف وسیعی از مواد مانند گلوکز، چسب ها، روغن ها و الکل ها استفاده می شوند.
درمان مختصری از غلات اصلی در ادامه می آید. برای درمان کامل تر، به کشاورزی غلات مراجعه کنید. فرآوری غلات
ذرت در ابتدا توسط بومیان آمریکا در نیمکره غربی اهلی شد و سپس توسط کاشفان اولیه به اروپا منتقل شد. این محصول عمده ای است که در اکثر آب و هوای معتدل کشت می شود، اگرچه ایالات متحده بزرگترین تولید کننده آن است. برای مصرف انسان، ذرت به عنوان سبزی تازه یا کنسرو شده یا منجمد فروخته می شود. این دانه همچنین به تعداد فزاینده ای از محصولات غذایی از جمله آرد ذرت، روغن ذرت، شربت ذرت و بسیاری از محصولات جانبی دیگر فرآوری می شود تفاوت آرد سوخاری و پودر سوخاری بسیار کم است. این یک خوراک دام بسیار مهم است و به شدت در تولید اتانول سلولزی، یک سوخت زیستی، استفاده می شود.
برنج دومین محصول بزرگ است و غذای اصلی در تمام مناطق آسیا است. بر خلاف گندم که عموماً در مزارع بزرگ پرورش داده می شود و به صورت مکانیکی برداشت می شود، برنج معمولاً در شالیزارهای کوچک کشت می شود و با دست برداشت می شود. روش های کشت در طول قرن ها اندکی تغییر کرده است. شالیزارها با آب غرق می شوند، معمولاً تا حدود 15 سانتی متر (6 اینچ)، سپس تخلیه می شوند و درست قبل از برداشت خشک می شوند. بیشتر برنج برای مصرف مستقیم محلی آسیاب می شود. محصولات دیگری که در آن برنج استفاده می شود غلات صبحانه و نوشیدنی های الکلی مانند ساک ژاپنی است.
گندم یکی از محصولات عمده غلات و یکی از قدیمی ترین غلات اهلی شده است. در دوران مدرن، از گندم برای تولید کنجاله، غلات صبحانه و آرد برای محصولات نانوایی استفاده می شود. می توان آن را در طیف وسیعی از خاک ها کشت کرد اما در آب و هوای معتدل رشد می کند.
چاودار به طور گسترده ای برای تهیه نان استفاده می شود و پس از صادر ارد برای این منظور در رتبه دوم قرار دارد. همچنین در سایر محصولات نانوایی و در مشروبات الکلی مقطر به ویژه ویسکی استفاده می شود. چاودار را می توان در خاک های نسبتا فقیر کشت کرد و می تواند در زمستان های شدیدتر از اکثر غلات زنده بماند. لهستان و روسیه از بزرگترین تولیدکنندگان چاودار در جهان هستند.
جو دوسر در بیشتر مناطق معتدل جهان به ویژه در ایالات متحده، کانادا و شمال اروپا رشد می کند. بیشتر جو تولید شده در خوراک دام استفاده می شود، اگرچه ممکن است برای مصرف انسان نیز فرآوری شود.
جو در آب و هوای معتدل نیز کشت می شود. به خاک مخصوصاً غنی نیاز ندارد. بیشتر جو برای خوراک دام استفاده می شود، اگرچه منبع مالت مورد استفاده در دم کردن آبجو و تقطیر مشروبات الکلی نیز می باشد. مالت جو نیز ترکیبی از سرکه و بسیاری از غذاهای صبحانه است.
سورگوم که به آن میلو نیز می گویند، عمدتاً برای استفاده به عنوان خوراک حیوانات پرورش داده می شود. تف و ارزن به صورت محلی در تعدادی از کشورها هم برای مصرف انسان و هم به عنوان خوراک دام رشد می کنند.
بدون دیدگاه