مدیری با کاشی طرح چوب دانش آموزانش را مجبور به باز سازی مدرسه کرد

ساپیل (چشمه عمومی) و کوتاب (مدرسه) مصطفی سنان بناهای تاریخی مهمی هستند که قدمت آنها به دوران عثمانی (1630 میلادی) برمی گردد.

نمای اصلی سپیل در ضلع جنوب شرقی خیابان سوق السیله دارای مجموعه ای از کاشی طرح چوب و کاشی های سرامیکی با تزئینات گلدار است که به دلیل عوامل محیطی به شدت تخریب شده است.

در واقع کاشی ها دچار فرسودگی شدید شده و باعث ایجاد پدیده های فرسودگی مانند ترک خوردگی و بزرگ و بزرگ، پوسته شدن لایه لعاب، شکستگی کاشی و سرامیک و تجمع گرد و غبار و دوده در سطح و در نتیجه تغییر شکل و از بین رفتن تزئینات شده است.

مقاله پژوهشی حاضر یک مطالعه توصیفی (ترکیب شیمیایی و ساختار کانی‌شناسی بدن و لایه لعاب) برای تعیین جنبه‌های فرسودگی آنها است.

برای مطالعه ده نمونه مختلف از میکروسکوپ دیجیتال USB، پراش پرتو ایکس و SEM-EDX استفاده شد. نتایج آنالیز کاشی ها استفاده از خاک رس محلی را با مقدار کمی آهک نشان داد.

دمای پخت این کاشی ها با توجه به وجود دیوپسید حدود 900-1000 درجه سانتیگراد بود.

ملات نصب کاشی و سرامیک از مخلوطی از گچ، آهک و ماسه تشکیل شده بود.

مشخص شد که اکسیدهای قلیایی و سرب اجزای اصلی لایه لعاب بوده و در تمامی نمونه ها اکسید سرب افزایش می یابد.

همچنین مشاهده شد که رنگ لعاب سفید با کلسیم به دست آمد، در حالی که از اکسید کبالت برای آبی تیره استفاده شد.

در عین حال از اکسید مس برای رنگ آبی روشن و سبز استفاده شد.

برای به دست آوردن لعاب قرمز مرجانی از اکسید آهن با منگنز استفاده شد.

این به انتخاب مواد سازگار برای بازسازی آینده آنها کمک کرد.

کاشی‌های سرامیکی در مصر مورد توجه قرار گرفته‌اند، زیرا در داخل و خارج بیشتر ساختمان‌های باستان‌شناسی و تاریخی مانند مساجد، کاخ‌ها و کلیساها به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

آن‌ها اغلب کاشی‌های جذابی هستند و میراثی ضروری در میراث فرهنگی هستند که باید حفظ شوند.