انواع آرد و موارد استفاده از آن

در مورد نقش گلوتن در ایجاد بافت غذاهای مورد علاقه خود بیاموزید. نکات مفیدی در مورد نحوه انتخاب آرد برای دستور تهیه کنید.
استفاده از آرد می تواند کار ساده ای به نظر برسد. این تا زمانی است که به سوپرمارکت می‌رسید و ناگهان با انواع مختلف مواجه می‌شوید. یک دستور پخت کمتر کامل ممکن است صرفاً آرد درخواست کند، بنابراین این شما هستید که باید بفهمید کدام نوع برای نیازهای شما بهترین است.

فرآیند انتخاب به این بستگی دارد که چه چیزی ساخته می شود و اینکه آیا به دنبال افزودن مزایای تغذیه ای نان سنتی خانگی هستید یا یک محدودیت غذایی دارید. نگران نباش! من تکالیفم را انجام داده ام و اینجا هستم تا کمک کنم. من برخی از دستورالعمل های اساسی را برای رایج ترین انواع آرد و نکات آشپزی بر اساس تجربه خود گردآوری کرده ام.

نمونه هایی از آرد خانگی

آرد همه منظوره

چیزی که در اکثر آشپزخانه ها و در تمام قفسه های فروشگاه ها پیدا خواهید کرد. آرد همه منظوره حاوی آندوسپرم دانه است، به این معنی که ماندگاری بیشتری نسبت به آرد گندم کامل دارد. در آشپزخانه‌ام، من عمدتا از آرد پخت همه‌کاره Gold-Medal استفاده می‌کنم، زیرا پروتئین کمتری دارد و غذای پخته‌ای لطیف‌تر می‌دهد.
آرد گندم کامل
آرد گندم کامل متراکم تر است. ساخته شده از آندوسپرم تفاوت آرد سوخاری و پودر سوخاری بسیار کم است، جوانه و سبوس غنی از فیبر. این میکروب با افزایش کمتر محصولات را متراکم تر می کند. شما همچنین باید قبل از پخت اجازه دهید این آرد استراحت کند – ده دقیقه باید حداقل باشد، 20-30 ایده آل است. استراحت اجازه می دهد تا مایع موجود در خمیر یا خمیر به سبوس و جوانه نفوذ کند و قبل از پخت آن را نرم کند و در نتیجه محصول نهایی درشت کمتری حاصل شود.

آرد سبوس دار سفید
این آرد را نباید با آرد سفید شده اشتباه گرفت. در عوض، از یک سر دانه گندم کامل، حاوی سبوس، جوانه و آندوسپرم ساخته می‌شود، فقط از انواع سبک‌تر گندم زمستانی سخت سفید تهیه می‌شود. نتیجه یک رنگ روشن تر پخته شده و طعم کمی شیرین تر در مقایسه با گندم کامل است.

مرغوب ترین گندم دنیا

آرد قنادی
در انواع معمولی و همچنین گندم کامل موجود است. اغلب سفید می شود، از گونه های نرم تر گندم استفاده می کند که در نتیجه بافت ظریف تر و محتوای پروتئین کاهش می یابد. نباید برای نان استفاده شود زیرا اگر گلوتن پایینی دارد.
آرد کیک
برای پخت کیک، ایجاد بافتی اسفنجی و مطبوع در محصول نهایی، – حدس زدید – ایده آل است. بسیار خوب آسیاب می شود، معمولاً سفید شده و محتوای پروتئین کمی دارد. سفید کننده به نشاسته های موجود در آرد اجازه می دهد تا چربی و مایع بیشتری را جذب کنند.

آرد نان
این آرد گندم کامل با پروتئین بالا برای ایجاد یک شبکه گلوتن قوی در هنگام ایجاد محصولات با بافت جویدنی عالی است.
آرد خود برآمده
وقتی به دنبال یک میانبر هستید، آرد خودبازده از قبل دارای یک ماده خمیرکننده (بیکینگ پودر) و نمک است. پایه آرد به آرد کیک با پروتئین کمتر نزدیکتر است. نمی توان آن را جایگزین سایر آردها کرد. برای درست کردن آرد خود به خود، 1 فنجان آرد را با 1 1/2 قاشق چایخوری بیکینگ پودر و 1/2 قاشق چایخوری نمک ترکیب کنید.
آرد گلوتن گندم حیاتی
تا حدودی یک “آرد سوپر” است – که یک اصطلاح علمی نیست، فقط روش من برای گفتن این است که آردی مهندسی شده با نشاسته کمی و مقدار زیادی گلوتن است. از نظر فنی، آرد نیست، بلکه از آرد گندم که هیدراته شده است، تهیه می شود. این ترکیب گلوتن را فعال می کند و سپس آرد را پردازش می کنند تا همه چیز به جز گلوتن حذف شود. پس از آن، خشک شده و دوباره به پودر تبدیل می شود.
آرد بدون گلوتن

جایگزین های آرد بدون گلوتن محبوبیت زیادی پیدا کرده است زیرا مصرف کنندگان یا محدودیت های غذایی، آلرژی، بیماری سلیاک دارند یا به دنبال کاهش مصرف گلوتن هستند. این آردها سعی می کنند عملکرد و بافت آرد گندم را تقلید کنند. آنها ممکن است حاوی برنج، ذرت، سیب زمینی، تاپیوکا، پیکان، گندم سیاه، آمارانت، لوبیا، کینوا، سورگوم، کنجاله کتان یا آجیل آسیاب شده باشند، معمولاً به صورت مخلوط.
آرد جوانه زده
این از دانه های جوانه زده و پودر سوخاری ساخته می شود که شامل چیزهای بیشتری از گندم سفید یا قرمز است. اینها انتخاب های خوبی برای هر کسی است که به دنبال افزایش طعم و تغذیه است، اگرچه ممکن است برای کار کردن به مهارت بیشتری نیاز داشته باشد. در این فهرست، چاودار، ذرت، سورگوم، تاج خروس و اینکورن وجود دارد که فقط چند دانه را نام می بریم.

صادر ارد

آردهای سفید شده
آرد سفید، به ویژه، گاهی اوقات با پراکسید بنزوئیل یا کلر درمان می شود تا رنگ زرد رنگ را از کاروتنوئیدها پس از آسیاب کردن برای یک رنگ سفید روشن ثابت حذف کند. بلیچینگ ساختار نشاسته و پروتئین را تغییر می‌دهد و باعث می‌شود نشاسته‌ها جاذب‌تر شوند و پروتئین کمتر به یکدیگر متصل شود. این فرآیند باعث می‌شود خمیر کمتر چسبنده باشد و کار با آن آسان‌تر شود.